Okuyanlar ve beni tanıyanlar bilir. Pek bir şıp sevdiyimdir. Yakışıklı birini koyun karşıma bakarım. Fakat şöyle ki karakterini de değerlendirebilen ve sevdiğim bir yanım da yok değil. Yine okuyanlar bilir Gemici dediğim bir şahsiyet vardır. Bu hikayede esas oğlan Gemici. Esas kız kim diye sormayın hiç bilmiyorum.
Daisy'nin sevgilisi var fakat Gemici'ye yazıyor.
Lola'nın sevgilisi var fakat hem gemiciye hem basketçiye yazıyor.
Minnie dediğimiz kız ise... Bugün şoka uğrattı beni. Yarım saat kadar "neden sevgilim yok?" konusuna bir giriş yaptı. Ben mantıklı açıklamalar getirdikçe bu sızlandı. Sonunda da patladı zaten. "Ben Gemiciden hoşlanıyorum"dedi ve ben MAL gibi kaldım.
Evet, biliyorum aşık değilsin diyorsunuz. Yeap fakat gelip de bana "Ya ben ona cilve yapmak istiyorum ama nasıl göz süzülür nasıl kıkırdarım bilmiyorum bana yardım et!" derse biri ben onu bambam diye gömerim o yere.
İşin aslı şu; yukarıdaki cümleyi kurduğunda hala mal gibi kalmıştım. "Yapamam."dedim bi pis bakış attı. "Kendim bilmiyorum sana öğretemem"dedim gözlerini devirdi. Aslında bana başka biri dese ben ona neler öğretecektim. Nasıl mutluydum başta. Sonra yanıma oturdu bu gemici bize bakıp gülümsüyor bu bana gülümsedi diyor ben hadi ya? kime lan? diye düşünüyorum.Kız saf gibi ama çocuğa nasıl ataklar yapıyor anlatamam. Yanına geçip göz kırpmalar... Ulan ben mi sana öğreteyim sen mi bana?
Çok olaylı geçti bugün. Sinirden kendimi gülmeye verdim cümle kuramadım!
Hala da kuramıyorum.
Bıktım ya şu aşk hoşlanma vs işlerinden. Küçük Prens'i özlüyorum ben. Gözlerine baktığımda kendimi kaybettiğim tek insanı delicesine özlüyorum ben.
