20 Ağustos 2010 Cuma

Kabus

Buraya hiç karaladım mı bilmiyorum fakat birkaç gecedir uyuyamıyorum. Zaten çok sık yer değiştirdim. Yerimi de yadırgarım. Dün gece hayatımın en berbat geceleri listesine rahatlıkla girebilir. Müstakil evleri severim. Geniştir,özgürdür ve ferahtır. Bahçenizde mangal partileri verip arkadaşlarınızı çağırabilirsiniz. Kendi meyve ve sebzenizi üretebilir ve şanslıysanız köpek besleyebilirsiniz. Tüm bu avantajların yanında benim asıl kabusumda baş gösterir:
Böcekler.

Her türlü. Aklınıza ne geliyorsa. hangi yıl hatırlamıyorum fakat şu insan eti yiyen örümcek zımbırtısından burada üç tane çıkmıştı. Danaburnu dedikleri transformes gibi uçan böceklerden de çok çektik. Hatta ben kolyelerimle fareleri oynattığımı bilirim. Bahçeyi bir ara istila etmişlerdi. Hepsinden kurtulduk iyi falan derken dün akşam herkesin kabusu sivrisinek dadandı. Çatı katında uyuyordum. bu o gıcık sesiyle yaklaştı bana. Uyuz şey iki tane savurdum karanlığa ama ıskaladım. Bende yastığı alıp kendi odama geçtim. Ne çekiyoruz şu kadın milletinden? Sivrisinekler bilebunun ispatı! Kan içenler sadece dişilerdir, heralde şu yüzyılda bilmeyen kalmamıştır ama.... Birde o gıcık sesle yaklaşmıyorlar mı!?!
Odama geçince rahatlarım sandım. Cırcırböceği gibi bir böcek dadandı bu seferde. AÇık pencereden sesi geliyor durmadan. Uykusuzluktan ölmek üzereyim bende. Sola dönüp uyumaya çalıştım. Bu seferde abimin teli çaldı. Açıp da bakmadı bu artık nasıl uyuyorsa. Kalkıp lök diye kapattım. Yatağıma büyük bir özlemle uzanınca sızıp kaldım. Ta ki...
Annem beni kaldırdı. Daha doğrusu bu zavallı insan inliyordu. Koluma bir vurdu kadın! Mal gibi bakıyorum. Bir böcek nasıl olduysa koluma gelmiş ve BEŞ kez beni ısırmış! Kolum ateşlr içinde! İnliyorum falan böyle. Gidip soğuk suya tuttuk kolumu sonra buz falan ateşi geçti. İlaç sürdük ben sızdım yine. İçmiş gibiyim zaten. Canım yanmasa aldırmaz uyurum o denli.
Sonra yine en tatlı yerinde hafif sızmışken köpeğin teki havlamaya başladı. Canıma tak etti benim pikeyi savurdum söve söve dolanıyorum. Yeter lan diye. Yatağımında örtüleri henüz geçiriilmemişti öfkelendim bir de oturup yatağımın örtülerini geçirdim. Sabah altıya geliyordu artık ve ben hala uyuyacaktım. Sonra yeniden uyumayı deneyeyim dedim. Pes etmeyi sevmiyorum. Tam yattım bir saat sonra helikopter yakında geçti ve kokrunç bir gürültüyle yataktan fırladım. Uyanış o uyanış. Bir daha da denemedim uyumayı.
İlaçlara boğacağım bugün odamı ve kendimi.
Hepiniz kabus görün e mi? O yastığa beş kala uyuyanlar. Siz yok musunuz!! Kabusunuz olacağım!