Şimdi şehirdışında okuma fikri bende sene başından beri vardı. İkinci dönemin başında ailenin etkisiyle vazgeçtik. Sonradan işte birincilik falan çıkınca puanında iyi olacağını ve diliminde etkisiyle başarılı olduğuma inanınca eh abi ne duruyoruz bu yerde dedim. Aileden gelen tepki iki türlü. -malum geniş aileyiz-
a) Gitmemem için gözünü kırpmadan baskı uygulayan ve son günlerde cidden uyuz kaptığım kan bağı bulunan insanlar
b) Bana hak veren isteklerimi ön plan koyan insanlar -ki bunların sayısı oldukça az-
Gelelim hak vermeyenlerin köstek olanların nedenlerine.
1)Aklıma hitap eden bu.
Ben uzun süredir -yılları kapsar- evin işlerini ben yaparım. Yok öyle temizlik anlamında değil. Zaten bi tarafımı yırtsamda bu evi temizlemek beni öldürür. Benim bahsettiğim banka işlemleri,internet,elektrik sorunları,gezelim görelim gibi işler. Sosyal olarak ben yürütürüm evi. İnternet bozulursa kırk kişiyle konuşur hallederim. Ya da kredi kartlarıyla ben ilgilenirim.Market de bana bakar. Bunun gibi işler kendimi geleceğe alıştırayım diye bana verilmişti zamanında. Şimdiyse rahata alışan ailem beni kaybetmek istemiyor bence. Sonuçta ailenin en küçüğü olunca dışarı çıkma bahanesi benim canımın sıkılması oluyor. Ya da benim acilen bir şeyler almam gerekmiş ki dışarı çıkmalılar gibi. Dağın başında oturunca insan mecburen arabayla yolculuk yapıyor bla bla bla
2) Bu da duygusal anlamda bana hitap ediyor.
Bu olsa o kadar canım yanmaz. Sonuçta beni bir kupon kaybediyor gibi değilde sevilen biri kaybediliyor gibi görmeleri çok daha iyi. Yani evin küçük kızı büyümüş de evden ayrılıyor tek başına bir hayata başlıyor desinler. Buna üzülsünler bla bla bla
Ama yok abi ben biliyorum birincisi onların derdi. Ben gidince market bunlara kalacak. İnternet gitse numarayı benden alacaklar iki saat ekrana bön bön bakacaklar. Elektrik gitse babamı bekelyecekler benim gibi gözü kara biri kendini feda edip sorunu çözmeyecek. Dışarı çıkarken dürüst olacaklar en önemlisi. İşte biz alışverişe gidiyoruz. Kırıta kırıta gezip gelcez gibi. Ha bir de benim kıyafetlerimden uzak kalacaklar. Ablam daha doğrusu. Kendisi benden bile zayıf olduğundan her kıyafetim hatuna olur. Bu yüzden beraber alışveriş yaparız. Zevklerimiz falan aynıdır. Benim gitmem=kıyafetlerin gitmesi
Sayelerinde kendimi bir objeden farksız görüyorum. Sanki televizyona el koymuşlarda bunların akşamı berbat olmuş gibi. Eşyadan farkım ne lan?,
Ha şimdi ultra zeki insanlar diyecek ikincidir ya abartıyor bu ergen. Pardon arkadaşım ben olgunum diyen yeni yetmelerden çok daha gördüm geçirdim. Koca aileyi ayakta tutuyorum lan daha ne! Pohpohlanıp da kendini bir şey zannedip ahanda şu tepeler benim eserim diye g*tüm kafamdan yukarıda gezmiyorum!
Kesin kararımdır gidicem lan bir *bnelik olmazsa.
Bu yazıyı okuyanında ellerinden gözlerinden öperim. -Sen hariç. Tiksiniyorum oğlum senden. Lütfen bi s*ttir git hayatımdan-
