Tanrım bu nasıl bir strestir?!
Daha önce bahsetmiştim. Sınavlarım iyi geçti. Netler iyi görünüyor. Birinciliğinde getirisi var haliyle. Eh bana ne kalıyor? İstediğin üniversiteyi yaz gir. Çok kolay görünüyor değil mi?
N*h kolay!!!!
Lan ben eskiden şu üniversite der geçerdim! Şimdi öyle mi? Dört yıl okuyacaksın. Boşuna heba etme diyor içimdeki ses. Git diyor yurt dışı geçerli bir üniversiteye gir. Her diploma geçerli değil işte. Öyle herkesin girdiği yere de girsen olmuyor. İstediğin bölümde Türkiye'de henüz gelişmekte olunca insan ister istemez kayıyor ana avrat.
Aile desen herkes yakında ol istiyor. Aman evden uzaklaşmasın minik kuş! Hayata atılmak için en ufak hamlesinde kafasını s*** ki vazgeçsin! Arkadaşlar hayal kurar, aynı üniversite aynı ev....
Tek mantıklı yaklaşan ve benim isteklerimin önemli olduğunu bana hatırlatan ise hayatımın öküzü çıkar. Seviyorum ben bu öküzü. Beni rahatlatabilen nadir kişilerden. Ayrıca öyle sahte yapmack da değil. Vıcık vıcık sevgi de kokmaz. Ama bilirisn o hep oradadır. Her düştüğünde seni tutacaktır. Stresten yemek yemeyi kesersen karşına dikilecek gerekirse omuzlarından tutup sarsacaktır Kandır candır her şeydir.
Bir süre de olsa sakince düşünmeye nefes almaya ihtiyacım var ey dostlar.
Sağlıcakla kalın!
