28 Nisan 2010 Çarşamba

Bugün bir kez sadece bir kez deneyeyim dedim.
Gittim B'nin sınıfına.
Normalde böyle uzun sürmezdi. İstediğimi elde ederim genelde.
Fakat dediğim gibi istediğimi. Nedense duygusal bir karmaşa içindeyim. Bu yüzden adam akıllı odaklanamıyorum. Sınava çalışmadan giriyor ne yaptığımı bilmiyorum. Eh, 95 fena değil sonuçta :)

Hayal kırıklığı değil dah doğrusu mide bulantısıydı yaşadığım.
En sevdiğim insanlardan biri B'nin arkadaşı. Gittim şen şakrak bir halde. Sınıfta kahkahalar uçuşuyor. İnsanları etrafıma çektim. Buda kenarda beni izliyor. Uzun süredir dikkatini çekiyorum. Beni tanımayan biri olarak gözleri hep üzerimde. -Nıhahahaha!-

Fakat bugün resmen tiksindirdi. Sakız çiğneyen erkeklere oldum olası iyi yaklaşamam. Yakıştıramıyorum belki ondandır. Birde patlatmasın mı?!!! Sakızı alıp saçına yapıştırabilirim! Ya arkadaşım seviyorsan git evinde köşede bucakta çiğne şunu! Vallahi geliyorlar bana. Midem alt üst oluyor kolay mı? Bende insanım be!

Gözümde düştü. Fakat o kadar saf masum biri olmadığını öğrendiğimden beri dediğim gibi biraz daha iyi bir yerde. Bla bla bla bla....

Zira son kez sınavım için gidip ingilizce cümlelerin ing. anlamlarına çalışmam gerekiyor.
Nereye kusabilirim???