Dün zayıf bünyeme küfür sıralamakla meşguldüm.
Üni başladı ve hayat birden değişti sanki. Tatildeki o ben ben değilim artık. Hani öğlenlere kadar uyudurdum, hani kahvaltı niyetine öğle yemeği yerdim, hani yapacak iş olmadığından sıkılmaya zaman bulurdum. Hani diziler bitirirdim...
Şimdi hayatımını ingilizce yaşıyorum.
Derslere çok önem vermeye başladım. İnsanlar öss sürecinde inek gibi çalışır ben üni sürecinde öyle çalışacağım. Boş zamanlarımda net sınıflarına dadanıyorum kitap okuyorum vs. Hani konser, tiyatro falan boş zamana girmiyor bende. Haftaiçi full doluyum. Cuma akşamı yemekten eve dönerken bir elimde telefon mesajlaşıyorum. Düşünün ki ben nefret ederim mesajlaşmaktan. Bu haftasonu mesela iki kişiye söz vermiştim. Yani normalde şurada olmamam lazım. Dünkünü ben ekmedim allahtan. Zaten gücümde yoktu. Çok berbat burada havalar. Sabah buz gibi öğleden sonra yakıyor. Eee her normal insan gibi bende üşütüp yataklara düştüm. Bünyem zaten zayıf tüm gün inledim durdum.
İlaç aldım vs akşam üzeri iyileşmiştim. Bu sabahta bir dolu tel aldım. İyi misin, nasıl oldun diye. Düşününce halim perişandı dün evet. Ama panik yapmayın ya. iyiyim bişi yok demekten deli olacağım.
Bizim ufaklık bile geldi sarıldı öptü iyileşeyim diye. Nasıl seviyorum sıpayı. =)
Öyle işte.
Ha bir de dün tam uykuya dalmışken aradı Melike. Bilet almış konser için. Bir şeyler mırıldandım ya inanın hiç bilmiyorum. Az önce mesaj attım dün teşekkür edemedim çok sağol vs diye. İyice dinlen iyileş diyor heralde dün pek iyi şeyler demedim .kop
Yorucu ama harika giden bir haaytım var. Her sabah vitamin alırsam bu böyle sürsün isterim.
Gözlerinizden de öperim =)
