6 Ağustos 2010 Cuma

itiraf.com //Işıl'ın isteği üzerine sansürlü

Nedense hep vefasız insanları seviyorum. Aşk anlamında değil. Zaten bizim ailenin kadınları hiç aşk evliliği yapmamış ki ben mantık evliliği yapmayayım. Sonuçta aşk bir yerde bitiyor. Aynı kadın aynı adam aynı bedenler kalıyor.
İlerideki eşimin en çok sevgi ve saygı barındıran biri olmasını rica ediyorum. Neden bilmiyorum belki az önce blogları dolanırken gördüğüm evlilik haberlerinden belki de az önce bana aranan erkek adaylarından kaynaklı. Benim asıl tırstığım şu aralar o kadar sadık biri oldum ki gözüm ünlü ünsüz hiçbir erkeği görmez oldu. Doğrusu şu A bilmem kaça sarmamın tek nedeni de onu aklımdan çıkarbilmek.
Bugün tatilinin üçüncü gününde. Ne güzel değil mi? Yolcu eden ben olunca pek güzel gelmiyor. İlk konuşmamızı hatırlıyorum. -Daha doğrusu benim hatırladığım en eski konuşmamız- Ben 9 yaşlarımda falanım o da benden üç yaş büyük. Bir akşam evlerine gidiyoruz ben onunla odasına geçiyorum. Çok sıkılmışım büyüklerin yanında. Biraz pc oynasınlar diyorlar. Sims açıyor bu. Tabi kız çocuğuna araba yarışı açacak değil ya. Halbuki açsa bende katılırım oyuna. Beceremesem de seviyorum!
Bu açıyor sims'i ben sıkılıyorum falan. Çok sıkıcı bu diye mızmızlanıyorum. Hadi çocuk yapsınlar diyor. Başlıyor bunları öpüştürmeye. Ben böyle saf salak küçük kız utanıyorum. Bu ekrandan yüzünü kaldırıp bana bakıyor. Ben başımı eğmiş kaldırıp arada bi ona bakıyorum. Gözleri o kadar güzel ki. O kadar anlamlı ki. Daha sonra annemler beni çağırıyor. Gerisini de hatırlamıyorum. Bana en saf hep bu gelir. Yaşımızdan kaynaklı heralde. =)
Daha sonra da onu görüyorum. Ama o kadar sık o kadar samimi değil. Sonra bir gece onların evine gidiyorum. -Yakın zaman- Bu tatil için hazırlık falan yapıyor. Onların evinde dar bir koridor var orada karşılaşıyoruz. Ben başta onun yakışıklı yüzüne bön bön bakarken ablası yanımıza geliyor ben hemen sevimli bir gülümseme takınıyorum. o an bunun tatile gittiğini öğreniyorum. Boş ver deyip içeri geçiyorum. Oh klima da var püfür püfür diye kendimi avutup içeceklere veriyorum kendimi. Ardından bu ayakkabı almak için geri geliyor ben mutfağa giderken yine bam! Daha yakın duruyoruz ama konuşmuyoruz. Konuşamıyorum. Ardından birkaç kez daha aynı olay farklı şekillerde yaşanıyor. İki de bir yanıma geliyor. Ben kaçıyorum. Benim geldiğim araçla gara gitmek istiyor. Ben tam hadi diyeceğim benim evde kalmama karar verilyor ben hafif mala bağlıyorum. Sonra bu herkesle vedalaşıyor. Sıra bna geliyor. Aynı yıllar önce bana baktığı gibi dolu dolu bakıyor gözlerime. Bende aynı utangaç kız gibi gözlerimi yere dikiyorum. arada ona bakıyorum. Dudakları aralanıyor. Birkaç kez bir şey söylemek istiyor. Söyleyemeden elini görüşürüz gibi sallıyor ve odadan çıkıyor. İyi ki de söylemiyor. Kendine iyi bak dese ben kendimi tutamam ki.
En kötüsü de belki aptal eski sevgilimle bile yeniden denerim ama onunla asla bir şansımız olamaz. Ya sonu evliliğe varmalı ya da konu hiç açılmamalı. Ki karşınızda Bayan Evlilikten Korkan var. =)


İtiraf ediyorum: Çok Seviyorum!!!