Bugün yorucu bir gün olacak. Her açıdan. Uçacağım kaçacağım ders verip alacağım arada da çalışacağım. Eve gelince de rahatlama yok. En kötüsü ne biliyor musun davetsiz misafirim? Tüm bunları yaparken biri için endişeleneceğim ve yanında olmak isteyeceğim. Sonra akşam farklı biri olacağım. Daha mutlu daha tatlı etrafına gülücükler saçan. Birincisi onu neşelendirmem lazım. Öyle ki unutsun tüm acısı. Gülümsesin. Sonra hediye de almam lazım ona. Yüzüne yeniden hayat gelsin diye. Şu saatlerde korkusunun yerini acıya bıraktı. Belki de baygındır.
Her şey bitiyor değil mi?
Her acı bir yerde son buluyor. Tüm zorluklar öyle ya da böyle aşılıyor. Bunları fark edince önümdeki senelerden korkmuyorum. Ben ölüm kararı almış biriyim. Hala da vazgeçmiş değilim.

-Şimdi anladım!!! Korktuğu kendisi değil bendim!!!-

Etrafımdakilere kötü etki bırakıyorum. Fakat elimden geleni yapıyorum. Sonuçta ölüm her yerde. Belki de daha erken.
Her neyse gelelim bu her şeyimi borçlu olduğum insana. Eminim çok iyi olacak. İstediği o küçücük mutluluğa kavuşacak. Hayatındaki sorunları gerekirse kendi ellerimle boğacağım.
İyi olacaksın herbir şeyim =)