29 Mayıs 2010 Cumartesi

Tamam uzun süredir yokum ve sürenin farkında bile değilim.
Buradan da şu sonuca ulaşıyoruz.

Uyarı: Eğer saatlerini nette geçiren o kişilerdenseniz buradan sonrasını okumayınız.

İnsanın günü tamı tamına doluysa ve gerçek hayatta hızına yetişilmiyorsa neti umursamıyor bile. Öğleden önce birkaç saatimi derslerle ardından dışarıda yemekle ve ardından da yine derslerle geçiriyorum. Ve son olarak akşamları geç saate kadar birkaç aylık yakın arkadaşımla geçiriyorum. Sonra pili bitmiş bir halde gelip yatağıma düşüyorum.

Birkaç gündür böyle gidiyordu. Geçen gün çocukluğumun geçtiği insanlarla aynı ortamda bulunmam gerekti. Hayatımda yaşadığım en güzel anlardan biriydi. Bugünümden ve geçmişimden insanlarla bir araya geldim. Hatta Bay Ö. bile oradaydı. Ablamla tanıştırdım. Bir süredir görüşemiyorduk ve bu gerçekten çok hoş olmuştu. Ardından annem bir çocuğun durmadan beni durdurup bir şeyler söylediğini görmüş. Çocuk çok tatlı ve eski arkadaşım. Tam bir serseri. Ama gelin görün ki çocuğun masumane tavırları yanlış algılanmış. Bunu düzeltikten sonra hayatımda ilk kez bir ilişkiden aileme bahsettim.

Her neyse bu kadar yeterli.
İyi geceler millet!!! =)