13 Mart 2010 Cumartesi

Güne oldukça sıkıcı başlasamda güzel bitiriyorum.
Hoş son dakikalardayız ve her an meteor düşebilir tepeme. Ne bileyim sel olur yangın çıkar fırtınaya maruz kalırım. Mart kedileri evi istila eder.Elektirikler gümler. Manyak bir seri(!) katil peşime düşer. Atlarım uçarım kaçarım. Olmadı düşerim.
Aklıma milyonlarca seçenek geliyor.
Oysa birazdan kalkar ne giyeceğime karar verir düzelmeyen havaya söverek kapalı kıyafetleri çıkarırım. Yüksek topukluyla dershaneye neden gidemiyorum? Dahası bu kadar yüksekle neden yürüyemiyorum?diye sorasım gelir.
Yarın M. ile konuşup sorunu hallederim derim. Olmadı çeker kenara ağzını burnunu kırarım.
Hayır o safhaya getirdi beni. Otur adam gibi konuş. Yok gidiyor sağda solda konuşuyor millet laf ediyor. Zaten sayın D. alacak ağzının payını... Neyse.
En son böyle saçmalamaktayken ertesi gün fırtınaya maruz kalmıştım. Korkmaya başladım. .kop
Neyse sadece yazmaya kaptırdım kendimi.
Gidiyorum ey okurlar takip edenler ziyaretçilerim misafirlerim refakatçilerim gizli sapıklarım dostlarım ve yazılarımı sevenler.....

(: